یک نفر از امیرالمؤمنین عليهالسلام درباره مردی پرسید. حضرت فرمودند: دیشب فوت کرد. آن شخص یک مرتبه جا خورد. حضرت این آیه را تلاوت فرمودند:«اللهُ یَتَوَفَّی الأنْفُسَ حینَ مَوتِها وَ الَّتی لَمْ تَمُتْ فی مَنامِها ؛ خداوند روح مردم را هنگام مرگشان به تمامی باز می ستاند و نیز روحی را که در موقع خوابش نمرده است، قبض می کند»(سوره زمر،آیه 43).( بحارالانوار، ج ۴۱، ص ۵۲)
یک روز رسول خداصلىاللهعليهوآلهوسلم با امیرالمؤمنین عليهالسلام مشغول خوردن رطب بودند. پیامبر خرما را می خوردند و هسته های آن را جلو امیرالمؤمنین می گذاردند و حضرت امیرعليهالسلام متوجه نبودند.
وقتی از خوردن خرما فارغ شدند، همه هسته های خرما جلو امیرالمؤمنین عليهالسلام بود. پیامبر به امیرالمؤمنین عليهالسلام فرمودند: «یا عَلی اِنَّکَ اَکُولٌ؛ یا علی، به راستی که تو اکول هستی» یعنی زیاد میخوری. علی عليهالسلام پاسخ داد: «الاَکُولُ الَّذی یَأکُلُ التَّمْرَ وَ نَواهُ؛ اکلو کسی است که خرما را با هسته می خورد.» و پیامبر خداصلىاللهعليهوآلهوسلم از پاسخ امیرالمؤمنین عليهالسلام خندیدند.( (کشف الاسرار، ج ۱، ص ۱۶۵؛ منهاج البراعه، ج ۶، ص ۹۴، به نقل از زهر الربیع(
امیرالمؤمنین عليهالسلام یک روز در یکی از کوچه های مدینه عبور می کردند. ابوبکر و عمر هم در دو طرف همراه آن حضرت بودند. آن دو قد بلندی داشتند. به حضرت گفتند: یا عَلی اَنْتَ بَیْنَنَا کُنُونِ لَنا؛ تو در میان ما مثل نون «لنا» هستی.» «ن» در کلمه «لنا» بین دو حرف بلند قرار دارد: «ل» و «الف»
امیرالمؤمنین عليهالسلام فوری پاسخ دادند: «لَوْ لا اَنَا بَیْنَکُما لَکُنْتُما لا ؛ اگرمن میان شما نبودم، شما «لا» بودید.» )کشف الاسرار، ج ۱، ص ۱۶۵)اگر یعنی «لنا» بدون نون می شود «لا». یعنی اگر من نبودم، شما هم نبودید.
کما این که در تاریخ آمده است که عمر بسیار می گفت: «لَوْ لا عَلِیٌّ لَهَلَکَ عُمَر؛ اگر علی نبود، عمر هلاک شده بود»(ریاض الابرار، ج ۲، ص ۱۰۹؛ وسائل الشیعه، مقدمه، ص ۲۰) و حضرت این چنین به مزاح آنان پاسخی دندان شکن دادند.