فرا رسیدن ایام سوگواری
اباعبدالله
حسین (علیه السلام)تسلیت باد.
فرا رسیدن ایام سوگواری
اباعبدالله
حسین (علیه السلام)تسلیت باد.
ماه رجب و ماه شعبان و ماه رمضان شرافت زیادی دارند و در فضیلت آنها روایات بسیاری وارد شده است. از حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) روایت شده كه: ماه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در حرمت و فضیلت به آن نمىرسد و جنگیدن با كافران در این ماه حرام است و رجب ماه خدا است و شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است كسى كه یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودى خدای بزرگ میگردد و غضب الهى از او دور می گردد و درى از درهاى جهنم بر روى او بسته گردد.
از حضرت موسى بن جعفر(علیه السلام) روایت شده است كه: هر كس یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد، آتش جهنم یك سال، از او دور شود و هر كس سه روز از آن را روزه بگیرد بهشت بر او واجب می گردد.
و همچنین فرمود كه: رجب نام نهرى است در بهشت که از شیر سفیدتر و از عسل شیرینتر است. هر كس یك روز از رجب را روزه بگیرد البته از آن نهر بیاشامد.
اي آنکه در نگاهت حجمي زنور داري
کي از مسير کوچه قصد عبور داري؟
چشم انتظار ماندم، تا بر شبم بتابي
اي آنکه در حجابت درياي نور داري
من غرق در گناهم، کي مي کني نگاهم؟
برعکس چشمهايم چشمي صبور داري
از پرده ها برون شد، سوز نهاني ما
کوک است ساز دلها، کي ميل شور داري؟
در خواب ديده بودم، يک شب فروغ رويت
کي در سراي چشمم، قصد ظهور داري؟
گویند که روزی پیامبر (صلی الله علیه و آله)در جمعی درباره ی فضیلت ازدواج سخن می فرمود ،زنی از پشت پرده عرض کرد یا رسول الله من آمادگی دارم ازدواج کنم .حضرت فرمود از مالدنیا چه داری؟عرض کرد:تنها یک خانه دارم. زن دیگری گفت:من نیز حاضر به ازدواجم .حضرت فرمود :تو چه داری؟گفت تنها یک باغ دارم. صدای زن دیگری بلند شد که گفت :من هم حاضرم ازدواج کنم .پیامبر فرمود :تو چه داری؟گفت:یک مرکب سواری دارم . رسول اکرم رو به مرد ها کرد و فرمود:هر کس مایل است ازدواج کند این سه زن با این ویژگی ها آمادگی دارند.شخصی ایستاد و گفت :یا رسول الله دلم می خواهد که سوار بر مرکب شوم ،به باغ رفته و ار آنجا به خانه روم.
احمد قاضی زاهدی،کشکول ،صفحه ی 75
امام علی علیه السلام در حدیثی فرمودند:"علم به هفت دلیل از مال بهتر است.
نخست اینکه علم میراث پیامبران است و مال میراث فرعونها
دوم علم با انفاق کاهش نمی یابد و مالبا هزینه و انفاق کاهش می یابد
سوماینکه مال نیازمند نگبان است و علم پاسدار صاحب خود می باشد
چهارم علم در کفن انسان وارد می شود و او را در همه جا همراه است در حالی که مال او را ترک می کند
پنجم مال را مومن و کافر بدست می آورند امّا علم تنها برای مومن حاصل می شود
ششم همگی مردم در امور دین خود به عالمان نیاز دارند ،لیکن به مال داران نیازی نیست
هفتم علم انسان را برای گذشتن از صراط نیرومند می سازد و مال مانع از گذشتن او از آن می باشد.”